بحارالانوار: (بهشت وجهنم)

هَرَوی (یکی از اصحاب امام رضا علیه السلام) به امام عرض کرد: یابن رسول الله! درباره بهشت و جهنم به من خبر بدهید آیا آن دو هم اکنون خلق شده اند؟ امام فرمود:

«آری،رسول خدا زمانی که به معراج رفتند، داخل بهشت شدند و جهنم را هم دیدند. عرض کردم: عده‌ای می‌گویند: بهشت و دوزخ مقدّر هستند که روزی آفریده شوند و اکنون خلق نشده اند. امام فرمود: آنها از ما نیستند و ما هم از آنها نیستیم. کسی که آفرینش (فعلی) بهشت و جهنم را انکار می‌نماید، همانا پیامبر خدا را انکار نموده و ما را تکذیب کرده و بر ولایت ما نیست و در آتش جهنم مخلّد خواهد بود. (آنگاه به آیه‌ای از آیات قرآن استناد می‌فرماید):

هذِهِ جَهَنَّمُ الَّتی یُکَذِّبُ بِهَا المُجرِمُونَ* یَطَوفونَ بَینَهَا وَ بَینَ حَمیمٍ آنٍ[2]

این است آن جهنمی که مجرمون تکذیبش می‌کردند در حالی که آنها در جهنم بین آتش و آب جوشان دوزخ دور می‌زنند.

(و سپس به یکی از احادیث معراجیه اشاره کرده) از قول رسول خدا چنین می‌فرماید: «آنگاه که مرا به آسمان بردند، جبرئیل دست مرا گرفت و مرا داخل بهشت نمود و رطب بهشتی به من داد و من هم آن را تناول نمودم و نطفه فاطمه علیها السلام از آن میوه بهشتی بسته شد. از این جهت فاطمه حَوراء انسیه (حوری با هویت انسانی) است. هر وقت که مشتاق بوی بهشت می‌شوم، دخترم فاطمه را می‌بویم». [3]

بهشت من کجاست؟چه وسعتی دارد؟آیا بهشت دارم؟چگونه لایق بهشت می شویم؟آیه ای برایم از قرآن مثال بزن.